Terwijl ik rustig aan het lunchen ben, schrik ik plots op van twee oudere vrouwtjes die rond mijn tafel zijn gaan staan. ‘Geloof je in God, meisje?’ vragen ze. Nou, dat is nog eens een dilemma des levens om tijdens het knabbelen aan een clubsandwich te overdenken. Angstvallig kijk ik mijn vriend aan en stamel lichtelijk overdonderd dat ik niet echt geloof, nee.

Zo. Die biecht is eruit. Ik ben al mijn hele leven atheïst. Of eigenlijk zo’n vervelend persoon die denkt dat er geen God is, maar wel echt ‘iets tussen hemel en aarde’. Stiekem ga ik elke vakantie toch dat schattige kerkje in om een kaarsje aan te steken, en ben ik nog steeds groot fan van de kerststal die mijn moeder vroeger op het dressoir zette. En nu geef ik toe dat ik een aantal weken geleden naar de tentoonstelling ‘Bij ons in de Biblebelt’ in het Centraal Museum ben gegaan. Toen ik dat aan mijn vriendenkring vertelde, kreeg ik een hoop scheve blikken. Waarom ik ging? Omdat het mij fascineert dat mensen hun leven leiden vanuit zo’n sterk geloof in iets dat misschien helemaal niet bestaat. (En omdat ik hoopte dat er mooie kerststallen waren natuurlijk.)
De tentoonstelling in het Centraal Museum nam mij mee langs de geschiedenis en de hedendaagse gebruiken van het christendom in Nederland. En dan wel het christendom van de kousen-tot-aan-de knieën en de gezinnen-met-tenminste-twaalf-kinderen. Eerlijk gezegd werd ik een beetje ongemakkelijk ervan. Ik keek naar vrouwen van mijn leeftijd (24) die al drie koters hadden gebaard op weg naar een compleet elftal, leven zonder televisie want dat is helemaal onrein en tegen vaccinaties waren want zo heeft God het écht niet bedoeld. Maar ik schrok vooral van de Nashville-verklaring die op een tafel uitgestald lag. Deze ideeën gaan zo sterk tegen mijn opvattingen in, dat ik bijna boos het museum uitliep.

‘Wij geloven in liefde. Houden jullie van elkaar?’ Ik kijk mijn vriend verlegen aan en antwoord ‘ja’. Er verschijnt een brede glimlach op het gezicht van de vrouwtjes. Oké, als dat geloof is, dan trek ik mijn kousen voortaan ook wat hoger op.
Bij ons in de Biblebelt was tot 22 september te zien in het Centraal Museum. Meer weten over het museum en de vaste en tijdelijke tentoonstellingen? Kijk dan even op de website of de socials.