Terug achter de bar bij het Taphuys

In NRC Handelsblad lees ik dat mijn generatie – de millennial – verwend is. Pijnlijk, maar misschien ook een beetje waar. En dan niet eens omdat ik thuis-thuis nooit de vaatwasser uitruimde of mijn eigen kamer stofzuigde (dankjewel mama!). Nee, Jonas Kooyman beschrijft in zijn artikel ‘Elke dag brunchen, lunchen en uit eten‘ een andere gewoonte van de millennial, namelijk: de horecaverslaving. Generatie Y leeft volgens de spreuk ‘je bent waar je eet’. “Als iets trendy is wil je er ook geweest zijn”, stelt Kooyman. En daarom bracht ik – natuurlijk – een dag na de opening van het Taphuys een bezoekje aan deze nieuwe hotspot.

Door mijn liefde voor de horeca heb ik een jaar lang gewerkt bij Restaurant Buurten aan de Burgemeester Reigerstraat. Met heel veel plezier. Totdat het slepen met terraskussens na een tijdje toch een beetje eenzijdig werd en ik, onhandig als ik ben, net iets te vaak een glas hete gemberthee omgooide (met flinke scheldtirades als gevolg). Toch had ik zin om mijn horeca-handjes weer uit de mouwen te steken. Bij het Taphuys tap je namelijk zelf je eigen biertje en wijntje!

Het concept

Het concept is simpel. Bij binnenkomst laad je een pasje op met een bedrag naar keuze. Deze pas stop je tijdens het tappen in de houder. Je bepaalt zelf hoeveel bier of wijn je tapt; je rekent namelijk af per centiliter! Ideaal voor mensen met keuzestress (like me), zo kun je dus ook een half biertje of wijntje tappen.

Het Taphuys heeft een toffe tapwand waar de taps eindeloos lijken te zijn. Om dan maar het Pietje Precies uit te hangen: het café heeft 68 soorten bieren (en 64 verschillende wijnen). Het interieur van het Taphuys is hip, maar verwarrend. Je wordt bedolven onder mega kunstplanten, muurschilderingen met doodskoppen, marmeren tafelbladen en gouden buizen. Voor deze autist is dat ietwat heftig. Ik geef de voorkeur aan een bruine kroeg met krakende, houten stoelen, maar het is maar net wat je fijn vindt.

Een cocktail aan speciaalbieren

Een tapwand met 68 bieren: mijn verwachtingen lagen hoog. Misschien iets te hoog. Als je langs de taps loopt, vliegen de standaard speciaalbieren je om de oren. Sla die vooral over en probeer eens wat nieuws! Mijn favorietjes? De honey triple van Ambacht Brewing (voor de zoetekauw), de coconut IPA van North Brewing Co. en een chocolade-room-stout van een brouwerij waarvan ik de naam stiekem niet meer weet. Dit heeft misschien te maken met het feit dat ik inmiddels al wat biertjes door elkaar had gedronken en ik niet meer de alcoholtolerantie heb van mijn 16-jarige zelf.

We hadden op dat moment niet zo’n honger, dus over de menukaart van het Taphuys heb ik helaas weinig te melden. Wel kan ik zeggen dat de nacho’s ergens verstopt liggen onder ontelbare lagen kaas (zie foto). En dat bedoel ik dus heel positief.

De cijfers

Conclusie? Een hippe plek met fijne dranken. Nadeel is wel dat je soms verloren voor je uit staat te staren bij de tapwand omdat er geen tot weinig bediening is die je van advies kan voorzien. En dat je zelf je eigen dranken weer naar je tafel moet brengen. Want een echte horecaverslaafde millennial laat zich volgens Jonas Kooyman natuurlijk het liefst bedienen (grapje, ik vond het fantastisch).